- Artikel
- Film
Onze man in Cannes
Filmprogrammeur Ruben blogt over zijn verwachtingen van het grootste filmfestival ter wereld.
Ruben Allersma is filmprogrammeur bij het Forum en zijn favoriete film (al kun je dat een filmprogrammeur eigenlijk niet vragen natuurlijk) is Dead Man van Jim Jarmusch.
Speciaal voor jou blogt Ruben over zijn werk op het filmfestival van Cannes. In dit eerste blog lees je naar welke premières hij het meest uitkijkt en vertelt hij wat er speelt rond deze titels en regisseurs.
Vooruitblik
Cannes is terug, en hoe. Na twee jaar Corona ellende is het belangrijkste filmfestival ter wereld sterker terug dan ooit met een indrukwekkende line-up. Na mijn overweldigende Cannes-debuut als programmeurgroentje in 2019 lukt het me dit jaar eindelijk voor de tweede keer elf dagen lang naar het Mekka van de filmwereld af te reizen.
Cannes opent verrassend met een zombiekomedie van de Franse filmmaker Michel Hazanavicius (The Artist). De film heette oorspronkelijk Z, bedoelt als eerbetoon aan de gelijknamige Franse klassieker. Maar omdat de letter inmiddels geassocieerd wordt met de Russische agressie in Oekraïne veranderde Hazanavicius de titel in Coupez!, met als internationale titel Final Cut.
De hoofdcompetitie bestaat dit jaar uit achttien titels van jonge makers en oude meesters, waaronder David Cronenberg (The Fly), Kelly Reichardt (First Cow), Claire Denis (Beau Travail), de Dardenne broers (La Promesse), James Gray (Ad Astra), Hirokazu Kore-eda (Shoplifters), Ruben Östlund (The Square) en Park Chan-wook (Oldboy).
Persoonlijk kijk ik uit naar Holy Spider van de Iraans-Deense filmmaker Ali Abbasi, die in 2018 indruk maakte met zijn eigenzinnige duistere sprookje Gräns. De lang verwachte sci-fi body horrorfilm Crimes of the Future schijnt eindelijk weer vintage Cronenberg te zijn en Close, de tweede film van de fijngevoelige Belgische filmmaker Lukas Dhont (Girl) kan alleen maar prachtig worden.
De sectie Un certain regard, wat “een bepaald perspectief” betekent, presenteert traditiegetrouw twintig films van jong talent met ongebruikelijke stijlen en niet-traditionele verhalen. Bekende makers zoals Apichatpong Weerasethakul, Kim Ki-duk en Yorgos Lanthimos werden hier ontdekt en vorig jaar lanceerde Un certain regard meesterwerkjes zoals Grosse Freiheit, Lamb en Onoda. Een zij-competitie om goed in de gaten te houden dus.
Ontzettend veel zin heb ik ook in de onafhankelijke selectie van Quinzaine des réalisateurs (Director’s Fortnight). Films als The Lighthouse, The Florida Project en The Rider gingen daar in première, er zijn veel genrefilms te zien en het publiek gaat vaak helemaal los. Dit jaar debuteert bijvoorbeeld Alex Garland (Ex Machina) er in Cannes met zijn nieuwe horrorfilm Men, met Jessie Buckley in de hoofdrol.
En eerlijk is eerlijk: smullen zijn natuurlijk ook grote publieksfilms als Baz Luhrmann’s Elvis Presley biopic Elvis, met Austin Butler als The King en het lang verwachte Top Gun vervolg Top Gun: Maverick met Tom Cruise. Beide films beleven in Cannes buiten de competitie hun wereldpremière.
Na elf dagen hoop ik ruim veertig films mee terug te nemen naar Groningen. Mijn ervaringen en highlights zijn na afloop allemaal terug te lezen in onze filmnieuwsbrief.