Avond over genetische modificatie of gentechnologie. Veelbelovend of beangstigend?
Genetische modificatie of gentechnologie, veelbelovend of beangstigend? In 1996 werd het eerste zoogdier, schaap Dolly, gekloond. Dat was toen wereldnieuws. Sindsdien heeft de wetenschap niet stil gestaan en lijken de mogelijkheden van genetische modificatie groot. Waar staan we nu na 25 jaar en waar willen we heen?
Genetische modificatie is het aanpassen en toevoegen van eigenschappen aan DNA. Bij planten en dieren zijn al diverse toepassingen bekend zoals aardappelen die nu resistent zijn tegen ziektes of zalm die twee keer zo snel groeit. Maar ook in de gezondheidszorg wordt gentechnologie steeds belangrijk bij diagnose en behandeling van ziektes, zoals taaislijmziekte en erfelijke vormen van Alzheimer of kanker. De COVID-testen en -vaccins zijn eveneens volledig te danken aan gentechnologie. Met de nieuwe CrispR-Cas techniek kunnen we erfelijke afwijkingen in bijvoorbeeld embryocellen verwijderen of vervangen, en daardoor ziektes bij toekomstige generaties voorkomen! We grijpen dan structureel in op erfelijk materiaal, maar willen we dat wel? Wordt genetische modificatie straks normaal? En tot hoever gaan we dan? Kunnen we stellen dat de natuurlijke evolutie een ‘achterhaald concept’ gaat worden en wordt klonen ooit een reële mogelijkheid?
Geneticus Hans Clevers vertelde over de stand van zaken, wat er kan, wat er mág en de vraagstukken die het oproept. Na de lezing was er tijd voor een nagesprek onder leiding van Jetse Goris.
Dr. Hans Clevers (1957) is hoogleraar Moleculaire Genetica aan de Universiteit Utrecht, en runt zijn lab in het Hubrecht Instituut. Gedurende zijn hele carrière heeft hij gewerkt aan de rol van Wnt-signalering bij stamcellen en kanker.
Foto: Babet Hogervorst
